Αξιολογήσεις για Αρχαιολογικός Χώρος Μαντείο Τροφωνίου. (Ένωση) στην Λειβαδιά (Στερεά Ελλάδα).

Αρχαιολογικός Χώρος Μαντείο Τροφωνίου

63 αξιολογήσεις

10 σχόλια

Ένωση

Ιστορικό μέρος

Τροφωνίου Διός 4, Λειβαδιά 321 00, Ελλάδα

Περιγραφή

Πληροφορίες για το Αρχαιολογικός Χώρος Μαντείο Τροφωνίου, Ένωση στην Λειβαδιά (Στερεά Ελλάδα)

Εδώ μπορείτε να δείτε την τοποθεσία, ώρες λειτουργίας, δημοφιλείς ώρες, επικοινωνία, φωτογραφίες και πραγματικές αξιολογήσεις από τους χρήστες.

Αυτό το μέρος έχει καλές αξιολογήσεις, αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν τους πελάτες τους καλά και θα νιώσετε υπέροχα με τις υπηρεσίες τους, συνιστάται 100%!

Χάρτης

Ώρες λειτουργίας του Αρχαιολογικός Χώρος Μαντείο Τροφωνίου

Δημοφιλείς ώρες

Κυριακή

Τρίτη

Τετάρτη

Πέμπτη

Παρασκευή

Σάββατο

Αξιολογήσεις του Αρχαιολογικός Χώρος Μαντείο Τροφωνίου

e. t.

Όμορφος χώρος με τον επιβλητικό βράχο και δίπλα να κυλάνε οι πηγές της Κρύας! Σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Λιβαδειάς.

D. X.

Δεν γνωρίζουμε που ακριβώς ήταν το κυρίως κτήριο του μαντειου του Τροφωνιου, καθως δεν έχει βρεθεί σε ανασκαφή, αλλά στις πηγές της Κρυας μπορούμε να δούμε αναθηματικα κοιλωματα σκαμμενα στο βράχο που υποδηλώνουν την ύπαρξη αγαλμάτων και άλλων αναθηματων στο Θεό. Υπεροχο μέρος για περίπατο, επιβλητικο και υποβλητικο. Αμέσως μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί το μέρος είχε μετατραπεί σε θρησκευτικό και μαντικο κέντρο, η απαράμιλλη ομορφιά του σε συνδυασμό με τις πηγές και το καθαρό τρεχούμενο νερό ήταν δυο κύριοι λόγοι για αυτό. Η Λιβαδειά φιλοξενούσε στο έδαφός της ένα από τα σημαντικότερα μαντεία της ελληνικής αρχαιότητας, αυτό του ήρωα, μάντη και θεού Τροφωνίου. Ο Τροφώνιος, ενίοτε ταυτιζόμενος με το Δία και γνωστός και ως Δίας Τροφώνιος, ήταν αρχαία τοπική θεότητα, η λατρεία της οποίας είχε έναν κατεξοχήν χθόνιο χαρακτήρα και συνεπώς, πολλά κοινά σημεία με τα υπόλοιπα μυστηριακά ιερά στον ελλαδικό χώρο και τις δοκιμασίες που αυτά επέβαλαν στους προσκυνητές και τους μύστες τους. Στο τέμενος της Λιβαδειάς, εκτός από τον ίδιο τον Τροφώνιο και τα παιδιά του, λατρεύονταν η τροφός του, Δήμητρα-Ευρώπη, ο Απόλλων, ο Κρόνος, ο Δίας Βασιλεύς, η Ήρα Ηνιόχη, η Κόρη, η Έρκυνα, ο Αγαθός Δαίμων και η Αγαθή Τύχη. Επίσης, οι πηγές μαρτυρούν και την τέλεση αγώνων προς τιμή του Τροφωνίου σε συνδυασμό με τα Βασίλεια, αγώνες προς τιμήν του Διός Βασιλέως. Η πληρέστερη περιγραφή του μαντείου και του τελετουργικού του ανήκει στον περιηγητή Παυσανία (2ος αι. μ.Χ.), ο οποίος όχι μόνο το επισκέφθηκε, αλλά και χρηστηριάστηκε και ο ίδιος σ’ αυτό. Από την πολύτιμη μαρτυρία του Παυσανία προκύπτει ότι στην εποχή του είχαν επιβιώσει πολλά αρχαϊκά και βασικά στοιχεία του σύνθετου τελετουργικού. Κατά την περιγραφή του, όποιος αποφάσιζε να κατέλθει στο μαντείο διέμενε πρώτα, για ορισμένες μέρες, σε ένα οίκημα που ήταν αφιερωμένο στον Αγαθό Δαίμονα και την Αγαθή Τύχη. Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής του ακολουθούσε τους καθιερωμένους κανόνες τελετουργικού καθαρμού: λουζόταν στα νερά της Έρκυνας και θυσίαζε στον Τροφώνιο και τα παιδιά του, αλλά και στον Απόλλωνα, στον Κρόνο, στο Δία Βασιλέα, στην Ήρα Ηνιόχη και, τέλος, στη Δήμητρα, την οποία αποκαλούσαν Ευρώπη και πίστευαν πως ήταν η τροφός του Τροφωνίου. Κάθε φορά ένας μάντης εξέταζε τα σπλάχνα των ζώων και προέλεγε τις προθέσεις του θεού έναντι εκείνου που επιθυμούσε να λάβει χρησμό. Η τελική θυσία γινόταν στο «λάκκο του Αγαμήδη» και, εφόσον και αυτής τα σημάδια από τα σπλάχνα του θυσιαζόμενου κριού αποδεικνύονταν ευνοϊκά, ο ενδιαφερόμενος κατερχόταν στο χάσμα και το υπόγειο μαντικό σπήλαιο γεμάτος ελπίδες. Η κάθοδος (κατάβασις) στο άντρο του Τροφωνίου αποτελούσε μια ολόκληρη ιεροτελεστία με σκοπό τον πλήρη εξαγνισμό του χρηστηριαζομένου. Αυτός, συνοδευόμενος από δύο δεκατριάχρονα παιδιά της πόλης που τα αποκαλούσαν Ερμές, λουζόταν αρχικά στα νερά της Έρκυνας και ακολούθως αλειφόταν με έλαιο. Στη συνέχεια, τον παραλάμβαναν οι ιερείς που του έδιναν να πιεί από το νερό των πηγών του ποταμού, της Λήθης και της Μνημοσύνης, αρχικά για να λησμονήσει όλες τις έγνοιες που είχε ως τότε και κατόπιν για να θυμηθεί όσα θα έβλεπε και θα άκουγε στο μαντικό σπήλαιο. Αμέσως μετά οι ιερείς τον έφερναν μπροστά στο λατρευτικό άγαλμα του Τροφωνίου, έργο, κατά την παράδοση, του Δαιδάλου, όπου προσευχόταν. Ακολούθως τον οδηγούσαν στο μαντείο, ντυμένο με λινό χιτώνα, ζωσμένο με ταινίες και φορώντας σανδάλια. Από την κτιστή και κατάλληλα διευθετημένη είσοδο του χάσματος ο χρηστηριαζόμενος κατέβαινε σερνόμενος σε στενότερο, σκοτεινό, σπηλαιώδες άνοιγμα, μεταφέροντας γλυκίσματα για τα φίδια του θεού που κρύβονταν εκεί. Κανείς δεν γνωρίζει τι συνέβαινε πλέον εκεί. Όταν ο χρηστηριαζόμενος έβγαινε, μάλλον με χαμένες τις αισθήσεις του, τον παραλάμβαναν οι ιερείς και τον κάθιζαν στο θρόνο της Μνημοσύνης, ρωτώντας τον τι είδε και τι άκουσε στη δραματική εμπειρία της υπόγειας παραμονής του, ώστε να δώσουν την κατάλληλη εξήγηση. Κατόπιν, τον παρέδιδαν στους συνοδούς ή οικείους του, φοβισμένο και χωρίς επίγνωση του εαυτού του. Στη συνέχεια, τον μετέφεραν στον οίκο του Αγαθού Δαίμονος και της Αγαθής Τύχης, όπου είχε διαμείνει αρχικά.

S. P.

Πολύ ενδιαφέρον αρχαιολογικός χώρος για την περιοχη, και προυπάρχων ολων των γυρω μετέπειτα κατασκευων Δυστυχώς η ενημέρωση για το μαντείο ανύπαρκτη!

Ε. Ε. Κ. Γ.

Συνδιασμός φύσης μαζί με το κάστρο λίγα βήματα πιο πέρα

b. a.

Πολύ όμορφο μέρος με τεράστια ιστορία!!! Ενημερωθείτε πριν πάτε για να αισθανθείτε τη μαγεία του!!! Χρόνο να έχετε για να εξερευνήσετε όλη την περιοχή!!! Αν πάτε με παιδιά ξεχάστε την εξερεύνηση!!! Θέλει πολύ προσοχή!!

Χ. Δ.

Ωραίος χώρος, κάτι τελείως διαφορετικό από την πόλη. Νερά τρεχούμενα σε συνδυασμό με τον επιβλητικό βράχο και τον μύθο του Τροφώνιου, συντελούν σε μια μαγική ατμόσφαιρα

S. S.

Το σημαντικότερο μαντείο της αρχαιότητας το μαντείο του Τροφωνοιου ευτυχώς για όλους εμάς είναι στο χώρο τής Λιβαδειάς διπλα στις πηγές της Κρύας.

Ι. Α.

Πολύ ωραίο μέρος για βόλτα ,περίπατο.

P. Y.

Μύθος του Τροφωνίου Στα χρόνια των Μινύων, ο βασιλιάς Εργινός του Ορχομενού, προσπαθώντας να εξασφαλίσει στη χώρα του πλούτη και ευδαιμονία, γέρασε ανύπαντρος και άκληρος. Όταν πήγε στους Δελφούς και ρώτησε για παιδιά, η Πυθία του έδωσε τον εξής χρησμό: «Έργινε γιε του Πρεβωνιάδη Κλυμένου, ήρθες αργά ζητώντας απογόνους. Αλλά ακόμη και τώρα βάλε στο γέρικο αλέτρι σου καινούργια κορώνα». Ο Έργινος νυμφεύφθηκε νέα γυναίκα κι απέκτησε τον Τροφώνιο και τον Αγαμήδη. Λέγεται πως αυτοί, όταν μεγάλωσαν, έγιναν ικανοί στην κατασκευή ιερών των θεών και στα ανάκτορα ανθρώπων. Έχτισαν μεταξύ άλλων το Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς και το Θησαυρό του Υριέα. Στην αρχαιότητα, όπως μαρτυρείται στις Νεφέλες του Αριστοφάνη, η έκφραση «Κατεβαίνω στο Τροφώνιο άντρο» σήμαινε «έχω καταληφθεί από φόβο». Στην τραγωδία Ίων του Ευριπίδη, ο άτεκνος Ξούθος μηνεί στη σύζυγό του, Κρέουσα, ότι πήγε να συμβουλευτεί τον Τροφώνιο στον δρόμο του για τους Δελφούς. Το μαντείο του Τροφωνίου ήταν σημαντικό μαντείο της αρχαιότητας στην περιοχή της Λιβαδειάς. Πρόκειται για ένα υπόγειο κλιβανοειδές κτίσμα, το οποίο διασώζεται μέχρι το ύψος του φυσικού εδάφους. Η τοιχοδομία του είναι από πέτρες σε δεύτερη χρήση, όπως περιγράφεται από τους Παυσανία, Φιλοστρατο, Στράβωνα κ.ά.

G. G.

Το μαντείο βρίσκεται στις πηγες κρυαςστην Λιβαδεια. Ο χώρος ειναι πολύ ωρααίος μεσα στο πρασινο , ενω λοιπον ο χωρος ειναι παρα πολυ ωραιος κάποι ανεγκέφαλοι ως γνήσιοι 'Ελληνες΄΄ έχουν φροντίσει να γράψουν με σπρεύ και να κολλήσουν αφίσες , επισης ειχαν πετάξει και αρκετα πλαστικά μπουκάλια στα νερα (δείγμα πολιτισμου) ,θα έπρεπε ο δήμος να στέλνει συνεργειο συχνά για να καθαρίζουν . Τέλος πάντων σαν μερος ειναι πολυ ωραίο αξίζει να πάτε, να δείτε και το άγαλμα τις ' Ερκυνας στο τελευταίο μαγαζί των πηγών .

Επικοινωνία

Φωτογραφίες